بخشی از سخنرانی اسکار لافونتن* در کنگره مارکس ۲۱
![]()
از پنجشنبه دوم تا یکشنبه پنجم ماه ژوئن کنگره ” مارکسیسم ” در برلین پایتخت آلمان برپا شد. موضوع کنگره این بود: “پرسش در باره نظام ـ برنامه چپ ها چه باید باشد؟” در آغاز کنگره اسکار لافونتن رهبر سابق حزب چپ و رهبر امروز فراکسیون حزب چپ در مجلس ایالتی زارلاند (آلمان) سخنان مهمی ایراد کرد که من برجسته ترین بخش های آن را برایتان ترجمه کرده ام.
![]()
از پنجشنبه دوم تا یکشنبه پنجم ماه ژوئن کنگره ” مارکسیسم ” در برلین پایتخت آلمان برپا شد. موضوع کنگره این بود: “پرسش در باره نظام ـ برنامه چپ ها چه باید باشد؟” در آغاز کنگره اسکار لافونتن رهبر سابق حزب چپ و رهبر امروز فراکسیون حزب چپ در مجلس ایالتی زارلاند (آلمان) سخنان مهمی ایراد کرد که من برجسته ترین بخش های آن را برایتان ترجمه کرده ام. دوستان عزیز، رفقای گرامی!
صمیمانه از دعوتی که از من کردید سپاسگزارم. البته به مخالفان نیز خیر مقدم می گویم ـ می دانم که چند نفر از آنها اینجا، کمین کرده اند و منتظرند تا بتوانند دوباره اتهامی را به ما بچسبانند. بویژه به خانم ها و آقایان عضو سازمان حفظ قانون اساسی ( سازمان امنیت.م) سلام می کنم، مگر ممکن است جلسه ای نظیر این بدون حضور آنها برپا گردد؟ آنها هم مطمئنا آمده اند تا ببینند آیا کسی باز در فکر ترویج کمونیسم یا ضدیت با سامی گری (اسرائیل و یهودیت.م) و هواداری از تروتسکیزم هست؟
حال که من این سه واژه تحریک آمیز را، که دائم علیه ما بکار گرفته می شود، مطرح کردم، میل دارم نخست چند کلامی در ارتباط با کمونیسم بگویم. این بحث در هیچ جا باندازه المان بر مدار کوته بینی نمی گردد. من این سخن را بعنوان کسی می گویم که در مرز فرانسه زندگی می کند و میداند در فرانسه بحث در بارۀ کمونیسم چگونه است. در آنجا کمونیسم در ارتباط با جنبش مقاومت (ضد فاشیسم) مطرح می گردد. با ابعادی بکلی متفاوت و در نتیجه با کیفتی دیگر. من سفرهای زیادی به اسپانیا کرده ام، در آنجا بحث در باره کمونیسم با جنگ داخلی اسپانیا ارتباط پیدا می کند، در آنجا هیچ کس به این فکرنمی افتد که از آن حرف ها که ما در باره کمونیسم می زنیم، بزند. یا در ایتالیا، در آنجا کمونیسم در پیوند با پارتیزانها( مقاومت مسلحانه علیه فاشیزم) مطرح می گردد.
تحریف تاریخ
و اینجا، در آلمان، صحبت محدود می شود به دیوار میان دو برلین و سیم های خاردار، استالین و مائو، والسلام. یکی از دلائل این نگرش این است که توانستند در غرب آلمان مقاومت کمونیستی (در برابر فاشیسم.م) را به چاه فراموشی بیاندازند. این کار را البته با نقشه و برنامه کردند تا مردان و زنانی که بدلیل مقاومت علیه فاشیسم به اردوگاه ها فرستاده شدند فراموش شوند.(…)
به ما، در دبستان می آموزند که: جنبش مقاومت در آلمان عبارت بود از مقاومت مردان بیستم ژوئیه (که قصد ترور هیتلر را داشتند.م). اینطور نیست، جنبش مقاومت در آلمان، در درجه اول مقاومت زنان و مردان کارگر بود، آنها بودند که در برابر فاشیسم مقاومت کردند. آنچه در دبستان به ما، بعنوان جوانان آلمانی آموختند، تحریف تاریخ است.
در بارۀ ضدیت با سامی گری( یهودیت) فقط میل دارم بر یک واقعیت انگشت بگذارم ـ واضح است که در میان مردم یک ضدیت سرپوشیده با یهودیت وجود دارد. کسی که فکر دیگری بکند، اشتباه می کند. این ضدیت همیشه وجود داشته است. در میان چپ ها هم هست و به همین دلیل هم باید هشیار باشیم. اما کسی که با تاریخ چپ آشنا باشد می داند که در آن ضدیت با یهود جائی ندارد. احمقانه ترین کاری که میتوان کرد چسباندن (این اتهام) به حنبش چپ است. میل دارم روی یک نکته انگشت بگذارم: وقاحت بی مانند این است که حزبی (منظور حزب دموکرات مسیحی آلمان است.م) که” گلوبکه”(مفسر قوانین نژادی در حکومت نازیها و تئوریسین فلسفه نژادی.م) و ” فیلبینگر “( قاضی دادگستری در نظام نازیها که بعد از جنگ، در آلمان فدرال از 1966 تا 1978 نخست وزیر ایالت بادن ورتمبرگ و از 1971 تا 1979 رهبر حزب دموکرات مسیحی در همین ایالت و از 1973 تا 1979معاون حزب درسراسر آلمان بود.. ویکی پدیا. م)( حزبی که اینها) اعضای آن بوده اند، حالا، مسیر اتهام را بر عکس کند و با انگشت اتهام چپ را نشان می دهد.
این حکم در باره حزب ” یورگن موله مان” و “اریش منده” ( هر دو اعضای حزب دموکرات آزاد آلمان) و هر حزب دیگر نیز صادق است. بنا بر این اگر احزابی باید گذشته خود را تصحیح کنند، آن احزابی هستند که بعد از جنگ جهانی دوم محل تجمع انبوهی از نازیها بودند. خوشبختانه امروز برخی از فراکسیونهای احزاب ایالتی به پژوهش و بررسی این امر مشغولند که چه تعداد از اعضای حزب نازی بعد از جنگ بعنوان نماینده در فراکسیونهای احزاب ایالتی صاحب کرسی شدند.
آ یا گابریل( رهبر کنونی حزب سوسیال دموکرات) یک تروتسکیست پنهان کار است؟
کار دست من دادید. حالا رسیدیم به تروتسکیست ها و باز باید به این ها بپردازم. مسئله بزرگ این ” ایسم” هاست، که هیچ کس حاضر نیست بگوید از آن چه می فهمد و منظورش چیست. تروتسکیسم را در درجه اول ارتباط می دهند با “اِنتِریسم” و منظورشان این است که گروهی وارد حزبی می شوند تا در آنجا صاحب نفوذ گردند و بنحوی در برنامه و سیاست این حزب اعمال نفوذ کنند. خود من هم که به عضویت احزاب در آمدم همین هدف را داشتم، بنا بر این می شود گفت که من هم مظنون به پیروی از تروتسکی هستم. بعد بیاد “زیگمار گابریل” رهبر محترم حزب سوسیال دموکرات افتادم که اخیرا از اصلاح طلبان حزب چپ ( حزبی که سخنران از رهبران آنست.م) دعوت کرد که برای انجام ” انتریسم” به حزب او، حزب سوسیال دموکرات، بپیوندند. به این ترتیب او هم بنحوی تروتسکیست پنهان کار است. این را هم اضافه کنم تا مطلب کامل شود: از آنجا که سازمان امنیت فقط در حزب ” ناسیونال دموکرات آلمان ” ( حزب راستگرایان افراطی ـ نزدیک به نازیها.م) نفوذ نکرده و تلاش می کند تا در حزب چپ نیز راه پیدا کند، پس خود این گروه هم تروتسکیست است.
نکته بعدی که در برنامه قرار دارد انقلاب مستمر است، که آن نیز مرا با مشکل روربرو کرده، چون من تازه می فهمم که در کشورهای عربی چه خبر است. همه احزاب، از صدر تا ذیل، از این انقلاب حمایت می کنند، مثلا ” گیدو وستر وله” ( وزیر خارجه کنونی آلمان و عضو حزب دموکرات آزاد که در بالا هم به آن اشاره شد.م) که دائم آن طرفهاست. پس او هم می تواند تروتسکیست باشدـ و این مرا کاملا گیج کرد، چون نمی دانم با این ” آش در هم جوش ” چه باید بکنم.
بعد نوبت می رسد به ” سوسیالیسم از پائین ” (یعنی از بدنه حزب نه از رهبری.م )ولی این دیگر اصلا خطا نیست ، چون تنها چیزی که ما نمی خواهیم “سوسیالیسم از بالاست”. مخالفان ما به این نکته پی نبرده اند که ما واقعا خواستار سوسیالیسم دستوری نیستیم، فرقی هم نمی کند که دستور دهنده کیست.
با این همه، چون من الان مشغول بررسی انتریسم، تروتسکیسم، کمونیسم و سوسیالیسم هستم، میل دارم توصیه ای بکنم، و با این توصیه می رسم به برنامه. توصیه من این است که ما چپ ها لغات خارجی را ترجمه کنیم. چون وقتی که ما در بحث پیوسته لغات خارجی بکار می بریم، وقتی آنها را ترجمه نمی کنیم آماج حمله می شویم، ولی اگر ترجمه کردیم، آنوقت آنچه را که می خواهیم بگوئیم می گوئیم. مسئله بزرگ در بحث های آلمانی این است که در آنها لغت های خارجی زیاد بکار برده می شوند. و آنها که این لغت ها را بکار می برند چه آنها که نویسنده اند و چه آنها که سخنران هستند، از لحاظ فکری تنبلی می کنند و آنها را معنی نمی کنند.
من گفته ام که جنبش چپ ها یک جنبش دموکراتیک نوخواه است، می خواهم این نکته را عنوان قرار دهم. وقتی که این را می گوئیم باید بدانیم که معنی دموکراسی چیست. شما در جائی برنامه ای دیده اید که شرح داده باشد منظور از دموکراسی چیست؟ نگاهی به برنامه احزاب دیگر بیاندازید! من تا کنون در آن برنامه ها چنین تعریفی نیافته ام و به همین دلیل میل دارم معنی کلاسیک (یعنی معنی جا افتاده و برسمیت شناخته شده) آن را بیان کنم چون برنامه ما را جمع و جور می کند. منظور چپ ها از عنوان دموکراسی یک نظام اجتماعی است که در آن خواست های اکثریت مردم یک جامعه به کرسی می نشیند. درست است که این یک تعریف بسیار ساده است ولی پر ملاط است . چون نتیجه دموکراسی را مشخص می سازد نه شکل و شمایل آن را.
ما در آلمان عادت کرده ایم در تعریف دموکراسی به توصیف شکل و شمایل آن بپردازیم، یعنی این که ما در فلان تاریخ و فلان تاریخ در انتخابات شرکت می کنیم و از این حرف ها. نخیر، دموکراسی را باید درنتیجه اش دید. در جامعه ای که مزد واقعی سالهاست کاهش پیدا می کند، در جامعه ای که حقوق بازنشستگان سال به سال کمتر می شود و در آن خدمات اجتماعی سال به سال کاهش می یابد، طبق تعریفی که ما از دموکراسی کردیم ، در این جامعه دموکراسی حاکم نیست، چون دموکراسی را باید در حاصل آن ( برای مردم) دید نه در شکل و شمایلش.
لطفا یک ” ایسم ” دیگر
وقتی در باره تروریسم بحث می شد نیز همین بازی را علم کردند. این کاملا مسئله روز است. من در بحث های مجلس همیشه گفته ام:” باز هم یک ” اسم ” دیگر، خانم صدر اعظم شما که با تروریسم مبارزه می کنید، لطفا برای ما توضیح بدهید که این تروریسم چیست.” دو سال تمام ، من این سؤال را تکرار کردم ـ جواب ، بی جواب ـ چون دولت تعریفی نداشت، تا امروز هم ندارد. ولی یک کارمند دولت به پرسش پاسخ داد. چون متن قانون را نوشت : ” تروریسم یعنی بکار بردن غیر قانونی قدرت برای به کرسی نشاندن خواست های سیاسی”. این متن در مجلس خوانده شد و ما همه به آن رای دادیم. من گفتم ” بنا بر این ما حالا تصویب کردیم که: بوش و بـلـر و بسیاری دیگر تروریست هستند. این خیلی عالیست که شما به این بصیرت رسیدید.” هیچ کس برای اعتراض به این سخن از جای برنخاست، نه از حزب دموکرات مسیحی و نه از حزب دموکرات آزاد ـ هیچ کس عصبانی نشد، چون در این لحظه نمی توانستند در برابر قدرت واژه ها چیزی بگویند.
خب، حال نگاهی به برنامه چپ ها بیاندازیم، برنامه ای که باید ضد سرمایه داری باشد، این را باید یک بار دیگر ترجمه کنیم: ما تن به پذیرش آن نظام اقتصادی نمی دهیم، که شرط ثروت اندوزی در آن کار کشیدن از دیگران است. این یک توصیف درست از سرمایه داری است و ما معتقدیم که موضوع اساسی مورد بحث، در هر جامعه ای، باید مسئله اساسی در آن جامعه باشد و آن این است : چه چیز به چه کسی تعلق دارد و به چه دلیل؟
این پرسش را در برنامه دیگر احزاب پیدا نمی کنید. ولی باید به آن پاسخ داد، دست کم باید آنرا یک بار مطرح کرد. میتوان آنرا بر پایه نظریه اجتماعی لیبرال مطرح ساخت که خود به این نتیجه رسید که منشاء ثروت کار است. بعد کسی پیشنهاد کرد که بجای واژه ثروت ، واژه ” ثروت از کار خود” گذاشته شود. بنا بر این ما خواستار آن هستیم که افراد جامعه صاحب آن چیزی باشند که حاصل کار آنهاست. به عبارت دیگر جامعه ای که در آن بخش اندکی از حاصل کار افراد به آنها داده شود و بخش عمده آن به کسانی داده شود که اصلا دست به سیاه و سفید نزده اند، جامعه ای است خالی از عدالت. بنظر ما چپ ها در چنین جامعه ای، عدالت وجود ندارد و ما می خواهیم آنرا عوض کنیم.
و به این دلیل پرسش اساسی یا مرکزی آن هم نه فقط در برنامه ما، این است: اصلا دارائی یعنی چه؟ وقتی ما می گوئیم که دارائی از طریق کار بدست می آید، سنت کلاسیک (قدیمی و جا افتاده) لیبرال را مطرح می کنیم. ولی کار چیست؟ پاسخ به این پرسش نیز گوناگون است. و من فکر می کنم که ما در اینجا، درست در این کنگره، یک بار دیگر موظف به بازگشت به مباحثات اولیه در میان چپ ها، چپ های اروپائی هستیم.
بنظر مارکس، “کار” یعنی (متابولیسم) سوخت و ساز با طبیعت. مارکس در اثر بسیار معروف خود بنام انتقاد بر برنامه گوتا (Kritik des Gothaer Progamms) گوشزد کرده است که چپ ها نباید بگویند: همه دارائی ها حاصل کار هستند. و یادآور می شود که باید گفت: منشاء هر دارائی طبیعت است. به عبارت دیگر اگر مقوله کار بطور مستقل مطرح گردد و سوخت و ساز همیشگی آن با طبیعت کنار گذاشته شود به نتیجه ای نادرست می رسیم.
از این رو میل دارم به شما توصیه کنم به ” انتقاد از برنامه گوتا” بازگردیم. به برنامه ای بازگردیم که در آن، در آغاز جنبش کارگری اندیشه حفاظت از طبیعت یا بررسی دقیق طبیعت در درجه اول قرار داشت و با تعریفی که ما از کار داریم ضرورتا موضوع حفاظت از محیط زیست جایگاهی دیگر دارد، جایگاهی که با آنچه مثلا حزب سبزها می گوید فرق دارد. بنظر من ادعای سبزها در مورد حفظ محیط زیست توخالی است. از نظر من آنها حافظ محیط زیست نیستند. در این مورد فقط یک دلیل ارائه می دهم: کسی که می خواهد محیط را حفظ کند، در درجه اول باید بیاموزد که چطور زندگی انسان را حفظ کند. ولی کسی که از جنگی حمایت می کند که در آن بمب های خوشه ای آلوده به “اوران” بکار می رود هرگز نمی تواند حافظ محیط زیست باشد.
یونگه ولت- ترجمه رضانافعی
--------------------------------------------------------------
* «اسکار لافونتن» از اعضای قديمی (۱۹۶۶) و بعد رييس سابق حزب سوسيال دمکرات آلمان (۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹) بود که اين حزب را در اعتراض به سياست نئوليبرالی صدراعظم سابق سوسيال دمکرات آلمان «گرهارد شرودر» ترک کرد. در سال ۲٠٠۵ با ديگر اعضای هم‌فکر خود از اين حزب، حزب آلترناتيو انتخاباتی عدالت اجتماعی و کار را تأسيس کرد که بعدها در اتحاد با حزب سوسياليسم دمکراتيک، حزب چپ‌ها را در آلمان پايه‌گذاری کردند. او از سال ۲٠٠۷ تا ۲٠۱٠ همراه با لوتا بيسکی رييس حزب چپ‌ها در آلمان بود.
www.youtube.com/watch (min 02:30) die "GRÜNEN" & auch "SPD" hätten für den Krieg gestimmt !
Grünen für den Krieg! GRÜNEN Kriegspolitik:
Gysi: Krieg darf nie das Milltel unserer Politik werden!
DIE GRÜNEN HABEN seit der Bombardierung von Belgrad,Harz4 & Verschiebung des Renteintrittsalters auf 67J eine tragfähige Einstellung zum Frieden & zur Sozialenfrage VERLOREN !!!! Eins kannst du nicht erreichen: Juristische Gesetze gegen Ökonomische Gesetze aufzustellen um so in einem kapitalistischen System die Natur zu schützen!!!
0 نظرات:
ارسال یک نظر