Posters From The 1968 Paris Uprising
Written by Mark Vallen, May 2001 ©
The posters of the Paris 1968 uprising comprise some of the most brilliant graphic works ever to have been associated with a social movement. Politics aside, from a design standpoint they are second to none. The artworks were not superfluous decorations meant to beautify office walls - instead they took center stage on the streets in provoking awareness and action. Amazingly enough, the posters were all anonymous creations, the result of collaborations between idealistic students and striking workers. To this day not a single artist has been credited for the provocative artworks.
In the Paris of 68, pent-up frustration over poverty, unemployment, the conservative government of Charles de Gaulle, and opposition to the Vietnam war, gave rise to a mass movement for sweeping social change. In the month of May, workers and students took to the streets in an unprecedented wave of strikes, walkouts and demonstrations. By May 18th, 10 million workers were on strike and all factories and universities were occupied. During those days of turmoil the Atelier Populare (Popular Workshop) was formed. The faculty and student body of Paris' main art school, the Ecole des Beaux Arts, were on strike, and a number of the students met spontaneously in the printmaking department to produce the very first street posters of the revolt.
پوستر های شورش ماه مه 1968 ، در بستر یک جنبش اجتماعی نمایانگر ویژگی های شگرفی از کارهای گرافیکی است . پوسترهای طراحی شده توسط دانشجویان جنبش مه 68 ، صرفا پوسترهایی به منظور تزئین دیوارهای شهر پاریس نبودند بلکه محرکی در جهت آگاه سازی و تسریع روند فعالیت انقلابی فعالین جنبش بودند . نکته جالب توجه در اینجاست که آفرینندگان این آثار ( پوستر ) تا به امروز ناشناخته باقی مانده است . آفرینش این آثار با مشارکت دانشجویان آرمان گرا و کارگران معترض انجام شده است . در ماه 68 ، در پاریس ، فقر ، بیکاری و سیاست های محافظه کارانه دولت شارل دوگل و مخالفت با جنگ ویتنام سبب شد تا جنبش مردمی به منظور ایجاد تغییرات اجتماعی و سیاسی فعال شود . ماه مه همان سال ، کارگران و دانشجویان در امواجی کم نظیر از اعتراض و مخالفت به خیابان ها آمدند ، اعتصاب کردند و مطالبات خود را که بر آورده شدن آنها تا آنروز ((غیر ممکن )) قلمداد می شد را بیان کردند . در 18 مه ، 10 میلیون کارگر در اعتصابات شرکت کردند و تمامی دانشگاهها و کارخانه ها توسط دانشجویان اشغال شد . تعدادی از
که در اعتراضات شرکت داشتند دست به طراحی پوسترهایی بسیار (Ecole dex Beaux Art ) دانشجویان مدرسه هنر پاریس
ابتدایی در جهت کمک به روند پیشروی جنبش زدند . اما در پس همین ابتدایی و ساده بودن پوسترها نیرویی اعجاب انگیز آن آثار در تهییج فعالان جنبش نقش بسزایی داشت .
On May 16th, art students, painters from outside the university, and striking workers decided to permanently occupy the art school in order to produce posters that would "Give concrete support to the great movement of the workers on strike who are occupying their factories in defiance of the Gaullist government."
The posters of the Atelier Populare were designed and printed anonymously and were distributed for free. They were seen on barricades, carried in demonstrations, and were plastered on walls all over France. Their bold and confrontational messages were extremely influential and still resonate in our own time. The handful of brilliant poster designs presented here embody the very essence of activist art, and represent just a fraction of the enormous output of the Popular Workshop.
در 16 ماه مه همانسال ، داشنجویان هنر و نقاشان خارج از عرصه ی دانشگاهی و کارگران معترض به منظور طراحی و تکثیر پوسترهای اعتراضی تصمیم به اشغال مستمر مدرسه ی هنر گرفتند . آنان در بیاینیه خود اشغال مدرسه را با عنوان (( حمایت واقعی از جنبش عظیم کارگران که به منظور مقابله با دولت دوگل کارخانه ها را به تصرف در آورده اند )) اعلام کردند .
) طراحی و چاپ شدند و بدون ذکرAtelier Populare پوسترهای ((آتلیه مردمی )) (
نام طراحان بصورت آزاد تکثیر شدند . پوستر ها بسرعت توسط فعالان جنبش به روی دیوارهای سراسر کشور فرانسه بخصوص شهر پاریس چسبانده شدند . پوسترها در بی صدایی ظاهر طنین افکن صدایی عمیق بودند . صدای نسلی که تغییر را مطالبه کرده بود ، و تاثیرات را برجای گذارد که تا به امروز باقی است . پوسترهای مردمی مه 68 ، در اصل نمایانگر هنر تاثیر گذار و فعال است .
This poster titled, Light Wages- Heavy Tanks, quipped that the workers slave to create the weapons that will ultimately be used against them. A primary demand of the striking workers was equitable pay, but many worried about the very nature of work under capitalism. A great part of the Paris uprising was a rebellion against the trap of "alienated labor," and the student movement especially contributed to the notion that work must be something more than mere drudgery carried out for a miserable paycheck
The caption announces that this is a portrait of A Youth Disturbed Too Often By The Future. This is perhaps the most famous Paris 68 poster. Here we see a person's head completely covered in bandages. We can't ascertain the victim's race or gender, but we can plainly see that they have been brutalized. The eyes are whirlpools of pain and anguish, over the mouth is placed a large safety pin. What does this image tell us? Is it merely the image of a person abused by the authorities, or is it a prophesy of collective retreat into apathy and cowardice? Is the safety pin there to hold the bandages in place, or was it placed there to hold the person's tongue in place? Whatever the interpretation, the image continues to resonate in our times
When the French riot police attacked the occupied universities and workplaces, the rebellion turned violent. The initial police onslaughts were so heavy handed that many joined the strikers in order to protest police brutality. The poster at left was the artistic response to the savage police assaults, and the chilling untitled image appeared on city walls all over Paris.
زمانی که پلیس ضد شورش فرانسه به دانشگاهها و کارخانه ها حمله کرد ، شورشیان در مقابلشان ایستادگی کردند . در ابتدا پلیس در دسته های زیادی به فعالان حمله کرد و در مقابل معترضان به حملات وحشیانه پلیس پاسخ دادند . این پوستر در واکنش به حمله ی وحشیانه پلیس طراحی شده است و تصویری از دلسردی و غم را بر دیوارهای شهر پاریس در فضای آن دوره بر جای گذاشت .  The heart of the worker's struggle was brilliantly conveyed by this image. The poster calls for a militant plan of action in opposition to corporate control, and exhorts workers to seize their workplaces with the slogan, Yes To Occupied Factories! Here a factory building has been cleverly reduced to an immediately recognizable abstraction, the factory's chimney serving as the third letter in the word "yes". A companion poster exists that shows a bosses cigar as the smoking chimney. That poster, emblazoned with the word "no," is a clear rejection of a workplace not under direct worker's control. |
مرکز مبارزات کارگری در این تصویر به زیبایی به تصویر کشیده شده است . پوستر برنامه مبارزاتی کارگران علیه سیاست های ضد کارگری دولت دست راستی دوگل را بیان می کند : (( کارگران مجبور شده اند تا با خروش انقلابی خود کارخانه ها را تصرف کنند ، به تصرف کارخانه ها آری می گوییم ! )) در تصویر نمای یک کارخانه بطور انتزاعی آورده شده است . دودکش کارخانه نمادی تمثیل وار از کارفرمای کارخانه است که بر کارگران مسلط شده است و آنان را استثمار می کند . این پوستر از پوسترهای اصلی حامی کنترل مستقیم کارخانه از طریق کارگران است .
Workers and students viewed with suspicion the minor concessions and compromises granted by the conservative government. Such reforms were seen as an attempt to buy off the uncommitted, and those who entered into talks with the conservative government were viewed as "class collaborationist" traitors ready to sell out the strikers for personal gain. This poster titled, Reforms - Chloroform, warns the viewer not to accept reforms meant to weaken the people's movement.کارگران و دانشجویان با سوء ظن عمیقی نسبت به بحث (( سازش )) و مصالحه با دولت محافظه کار دوگل می نگریستند . مصالحه با دولت نزد مخالفان خریداری نداشت و سازشکاران به عنوان (( طبقه خائن )) در روند مبارزات شناخته می شدند . در نظر مبارزان سازشکاران اهداف جنبش را در راه اغراض شخصی به چوب حراج زده بودند . این پوستر با عنوان(( اصلاح طلبی – کلروفرم ( ماده بیهوش کننده ) )) در پی آگاه سازی توده ها به منظور نپذیرفتن اصلاحات دولت بود زیرا از دید فعالان جنبش ، مصالحه با دولت جنبش مردمی را تضعیف می نمود .
This poster titled, Return to Normal, describes the twin diseases of complacency and apathy. Since it was widely felt by striking students and workers that their paralyzing strikes should continue until the conservative government fell, this image mocked those who sought a quick end to the strikes and a restoration of "business as usual." Like many of the best Paris '68 posters, the message resonates in the present and continues to comment on those who refuse to participate in anything except consumerismپوستر با عنوان (( بازگشت به وضعیت طبیعی )) عارضه بی تحرکی و سرد شدن جنبش را نشان می دهد . دانشجویان و کارگران معتقد بودند تا زمان فلج شدن و سقوط کام دولت دوگل بایستی اعتراضات ادامه یابد . در این تصویر آنانی که در پی پایان بخشیدن به اعتراضات و بازگشت شرایط به وضعیت آرامش و از سر گیری (( تجارت )) و (( مصرف زدگی )) هستند به سخره گرفته شده اند .
Daniel Cohn-Bendit was a radical young leader in the Paris revolt. His provocative ideas and proclamations struck a chord amongst the young. Bendit was denounced by the conservative press as a "Jew, a German, and an undesirable." People were stunned by the apparent anti-Semitism of the attacks upon Cohn-Bendit, and the immediate artistic response was this poster. Soon there were millions in the streets chanting the slogan found on the poster - "We Are All Undesirables!"(( دانیل کوهن بندیت )) از رهبران اصلی جنبش رادیکال مه 68 پاریس بود . ایده های محرک وی در بیانیه ها و سخنرانی هایش بسرعت جوانان را بسوی خود جلب کرد . بندیت از سوی نشریات دست راستی وابسته به دولت لقب (( یک عنصر آلمانی – یهودی نامطلوب )) را دریافت کرد ! و بصورت مستقیم از طرف مزدوران دولت دوگل تهدید شد . معترضان در پاسخ به این حملات یهودستیزانه و نژاد پرستانه واکنش نشان دادند و پوستری از پرتره ی بندیت را تهیه کردند . پس از آن میلیون ها نفر در خیابان ها در سرود ها و شعارهایشان یکصدا گفتند : (( ما همگی عناصری نامطلوب هستیم ! ))
The violent repression launched by the government turned the streets of Paris into a raging battleground. Students and workers responded to police raids by tearing up cobblestone streets and building barricades to keep the authorities out of "liberated areas." Large parts of Paris fell under the temporary control of striking students and workers. Huge street battles ensued between police and the citizenry for control of the zones. This poster titled, Order Reigns, informed the public that the state was restoring order by breaking the bones of students and workers.حملات وحشیانه ماموران دولتی فرانسه به معترضین در پاریس مجروحان زیادی را بر جای گذاشت . دانشجویان و کارگران به منظور مقابله با تهاجم پلیس به سنگ پراکنی به سوی پلیس پرداختند و در جهت حفظ (( مناطق آزاد شده ی مردمی )) از دست دولت ، خیابان ها را سنگربندی می کردند . اکثر مناطق پاریس توسط معترضان دانشجویی و کاگران تحت کنترل در آمده بود . نبردهای خیابانی عظیمی بین شهورندان و پلیس به منظور کنترل نواحی مختلف در جریان بود . این پوستر تحت عنوان : (( برنامه حکومت )) مردم را از تصمیم دولت به منظور کسب قدرت و سیطره بر مناطق مختلف به هر قیمتی حتی از طریق شکستن استخوان ها و دست و پای کارگران و دانشجویان آگاه می کند .
Bleak humor often found its way into the posters of Paris 68. In this example titled No To The Bureaucracy, a pyramid of spectacle wearing bureaucrats becomes the symbol of everything that is wrong in modern society. Not only is the mass composed of those who have lost their individuality, they are ranked in a hierarchy of power.در این تصویر تحت عنوان (( نه به بوروکراسی )) هرمی پوشیده از بوروکراتها به عنوان سمبل ناکارآمدی و خطا در جامعه ی مدرن آورده شده است . معترضان بوروکراتها را به عنوان افرادی که فردیت خود را از دست داده اند و به عنوان طبقه ای در سلسله مراتب قدرت در آمده اند ، نفی می کردند
The title of this poster is Free Press. The simplicity, directness, and clarity of mind displayed in the Paris '68 posters often can take one's breath away. While this poster's visual style is primitive at best, its message is extremely sophisticated. On one hand the poster conveys the idea that the press is controlled by the police, the authorities, the state, and nothing but the police version of reality rolls off the newspaper presses. On the other hand, the poster is telling us that a truly free press squashes police state lies and government fabrications.
| |||||
| | |
| | |
| . |
| | |
| | |
| | |
| |
| |
0 نظرات:
ارسال یک نظر